Kamis, 29 September 2016

NaHA


pira sms an cenah, bangun nu enteng nyaritana teh, euweuh riuk riuk ngarasa salah. pira sms an, ngan eusina janjian hayang panggih. eta ge bareto mah ngangles setengah paeh. ayeun ayeuna mah ngaku tapi da teu riuk riuk. mereun keur manehn biasa hubungan jeung saha wae, kamana jeung saha wae, ngalakukeun naon wae jeung saha wae, najan boga slaki ge hayang na mah bebas saperti kitu, teu nyaman mun salaki hayang nyaho, komo mun di carek mah asana mh mereun aneh cek manehna mah, padhla apanan perkawinanan mah sok di sebutna ge ikatan,

unggal di tanya tara daek jujur, ari di sebut bohong mah sok ambek, mereun manehna mh bisa ngbohong, matak karasa bohong, teu ngarasa salah da mereun geus biasa hirupna kitu, tpi neh mun tea mah ngaras nyaman hirup sperti kitu naha make maksa kawin baheula teh, geus we ari nyamana di bawa kusaha wae, di pake kusaha wae, tampa kudu aya ikatan, teu perlu aya tanggung jawab, teu perlu aya kawajiban, naha atuh geus we kitu jeung kuring ge, hanas ku hanas...............

ah........ keun we lah ke urng terus ken, rasa sesek kana dadan ge.